Als ik mijzelf verbannen kon,
deed ik dat af en toe.
Chagrijnig, piekerig, te gevoelig,
of gewoon heel moe.
Als ik mijzelf verbannen kon, het leek zo’n goed idee,
maar waar ik ook naartoe ga, ik ga altijd met mij mee.
Als ik mijzelf de keel uit hang,
't gebeurt zo nu en dan.
Ging ik het liefst een blokje om,
zonder mijn eigen als ‘t kan.
Niet dikwijls, heel soms,
dat ik ben uit humeur.
Slapen is de oplossing,
klaar met het gezeur!
Ogen dicht, in stand-by stand,
met nieuwe dag voor de boeg.
en let maar op 't komt weer goed:
super vrolijk morgen vroeg!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten