Het “de-gekke-gedachten-die-ik-als-kind-had” lijstje.

Een goed geheugen voor cijfers, geografie, namen en andere feitjes bezit ik niet. Gezichten, emoties, gebeurtenissen, bepaalde gedachten, blijven echter in mijn geheugen gegrift. Ik kan me bepaalde gebeurtenissen, mensen en de bijpassende emoties herinneren vanaf dat ik twee jaar was. Uiteraard zijn die herinneren gekleurd in de loop der tijd. Het is een zegen om op dit vlak zo’n goed geheugen te bezitten, zeker waar het mooie indrukwekkende of ontroerende herinneringen betreft.

“Gedraag je nou even volwassen,” krijg ik nog wel eens naar mijn hoofd van mijn lief. Toegegeven, ik kan me wel eens kinderlijk gedragen. Ook verbaas ik me over de meeste uiteenlopende zaken op een soms wat kinderlijke manier. Wel geestig dat als ik die gedachten dan uitspreek, er veel mensen zijn die opgelucht en lachend toegeven: “dat heb ik ook, maar ik durf het nooit te zeggen.” Jammer toch, vind ik, dat we dat soort gedachten niet frequenter met elkaar delen. Tegen allen die mij kinderlijk vinden op z’n tijd: ik ben echt wel volwassener geworden in de loop der jaren. Er zijn zaken die ik niet meer denk, die ik vroeger wel dacht.

Als bewijs hier een greep uit het “de-gekke-gedachten-die-ik-als-kind-had” lijstje.

Zo dacht ik dat.....

• je wist dat er een baby in je buik zat of niet als je de kat van de buren eten ging geven > Ik kreeg van mijn ouders te horen dat ik een tweede broertje of zusje kreeg nadat mijn moeder de kat van de buren eten gegeven had.
• papegaai en mandarijn familie van elkaar waren > Papagaai en Mamarijn.
• baby’s met navelklem geboren werden > “Mama, wanneer wist jij dat je dat klemmetje door moest slikken dat op zijn buik zit? En deed dat pijn?”
• je zwanger werd door geen pilletje te nemen > “Mama, waarom slik jij die pilletjes, ben je ziek?” “Nee schatje, dan krijgt mama geen baby in de buik.”
• De versnellingspook was om in de benzine te roeren > “Pap, mag ik ook even in de benzine roeren?” Pijnlijk detail is dat ik veertien jaar oud was toen ik dat vroeg. Toegeven, ik snap nog steeds niet precies hoe het werkt, al weet ik wel dat het niets met de benzine te maken.
• de hond het mannetje en de kat het vrouwtje was.
• de wesp het mannetje en de bij het vrouwtje was.
• het konijn het mannetje en de cavia het vrouwtje was.
• peper voor jongetjes was en zout voor meisjes.
• alle olifanten heeeeel oud waren. > Zoveel rimpels.
• ik alle mensen in Nederland zonder huis een huis en eten kon geven.
• alleen mensen die niet lief voor anderen waren of stoute dingen hadden gedaan niet oud zouden worden.
• iedereen die alleen ergens zat te eten of te drinken heel erg zielig en ongelukkig was. > Dit had ik zo sterk dat mijn ouders mij probeerden op een plek te zetten waar ik het niet kon zien als er ergens iemand alleen zat te eten. Huilen. Tja, wat zal ik zeggen, gevoelstypje.
• mijn vader kon toveren. Zo kon hij bijvoorbeeld zijn raam openen door heel hard en met speciale stem “tover, tover” te zeggen. > Voorin elektrische ramen en achterin niet.
• ik alle oorlogen op de wereld op kon lossen als ik later groot was, gewoon omdat ik dat graag wilde.
• het nog veeeel gezelliger werd als wij moesten gaan slapen en de grote mensen op mochten blijven.
• je met een pasje van de bank onbeperkt geld zou hebben. > Zeer lang heeft het geduurd voor ik die gedachte verandert heb.
• iedere wolf op zoek was naar meisjes met rode jasjes, dus ik nooit een rood jasje aan wilde.
• kinderen in Frankrijk nooit naar school hoefden en altijd vakantie hadden.
• je of moeder / vader was of kind, nooit en en.
• je in een kindertehuis werd gestopt als je zou verdwalen in het buitenland.
• de politie iedere avond alle lantarenpalen aan ging doen en ‘s ochtend weer uit.
• mensen met baarden Sinterklazen in opleiding waren.
• je pas ringen mocht dragen als je groot was omdat je er anders over zou struikelen.
• je bij de koningin op de thee met koekjes mocht komen als je honderd keer achter elkaar kon springtouwen.
• meisjes niet met hun papa trouwen omdat het zielig voor de mama’s is.
• als je eenmaal naar de grote school gaat je iedere dag bang bent om dood te gaan omdat je dan echt oud bent.
• ik altijd lakschoentjes, jurken met roesjes en kantjes en rode nagellak zou dragen als ik eenmaal groot was.
• het iedere dag een feestje is om zelf te mogen kiezen wat je zult gaan eten en te mogen koken.
• oude mensen altijd zielig, eenzaam en verdrietig zijn.
• als je heel lief bent geweest je altijd tanden krijgt om in een glaasje naast je bed te zetten zodat je niet meer hoeft te poetsen.
• je heel slim bent als je werk hebt achter een bureau. Maar dan ook echt heel slim.

Einde greep uit het lijstje......ik durf niet alle punten van mijn lijstje hier te shrijven.....

Wie durft aan te vullen?......

Het “valkuilen-van-het-gastvrouw-zijn” lijstje

Gisteren was het zover: we gaven een feestje. Om het huis waar we al weer een aantal maanden in wonen te verwarmen. Omdat ik vorige maand 29+5 ben geworden. Omdat het gewoon leuk is om met goede vrienden uit verschillende hoeken & familie samen te zijn.

Een feestje geven is werken. Je hebt er verschillende kwaliteiten voor nodig.

De belangrijkste rol van de gastvrouw is een fris, fruitig ultra uitbundig vrolijke stemming. Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen. Al stond die ene kaars toch net te dicht bij de nieuwe gordijnen, heeft het dotje van een kind van vrienden de kast met opa’s porselein gevonden en tot blokken gedoopt, klettert net nu een volle pot honing op de grond en veroorzaakt de spijkerbroek met gespjes van hippe vriendin een scheur in je nieuwe leren bank, je straalt, je lacht en doet net of het woord “stress” nog nooit in je woordenboek heeft gestaan.

Het moge duidelijk zijn, vlekkeloos verloopt een feestje nooit. De vraag is of dat de bedoeling is. Het mag los, lekker relaxt, de boel de boel laten. Zorgen voor een goede voorbereiding, waaronder de Mise En Place, zodat je zelf ook een leuke avond hebt. Vervolgens loslaten....tja en laat deze perfectionistische (spreekt voor zich) liefdesjunk (grote will to please, Golden Retriever gedrag, altijd op zoek naar bevestiging, goedkeuring) daar nu net heel erg slecht in zijn.

Vandaag, de dag na de avond van het feestje, maak ik een lijstje, zoals het een goed Lijstjes-Meisje betaamd.

Het “valkuilen-van-het-gastvrouw-zijn” lijstje:

• Als je de helft koopt van wat er op je boodschappenlijstje staat heb je genoeg voor 2 feestje. Ik heb altijd veel en veel en veel teveel (lees, na 6 dagen komen de happen onze neuzen uit). Daar kan ik niets aan doen, zo ben ik geconditioneerd. Stuurt mijn moeder mijn vader om een enkele vergeten boodschap, komt hij thuis met minimaal vier boodschappentassen vol om al binnenkomend te zeggen: "het is allemaal langer houdbaar, altijd makkelijk toch, een beetje voorraad in huis?"
• Kookboeken en internet doorspitten op zoek naar recepten voor de meest geweldige Tapas en hapjes is een leuke hobby. Bedenk echter van tevoren hoeveel tijd het kost om al die happen vervolgens ook in elkaar te knutselen. Er bestaat een hele wereld tussen de vervloekte borrelnoot, blokjes kaas met de-van-Nederlandsevlag-voorziene-cocktailprikkers en 20 verschillende happen met een bereidingstijd van om en nabij de zes uur.
• Planning is alles. Vergeet de tijd om jezelf te pimpen niet. Het is erg leuk hoor, perfecte happen, gezellig tot in de puntjes verzorgd huis met bloemen en welkoms teksten op het krijtbord. Enig. Toch jammer als je als gastvrouw dan geen tijd meer had voor jezelf. Dat je als een soort Ma Flodder na een chemische douche nog net de ranzige kook- schoonmaak-kleding uit hebt kunnen doen, maar het haar in een sprieterige knot is gefrut, de nagellak de helft van afgescheurde nagels bedekt en de mascara vegen tot op je knieën rijken.
• Te ruime planning is ook weer niet okay. Als je al om 6:00 uur ‘s ochtends in de keuken staat, met de ogen net open in de knoflook-, uien-, basilicum-, gehaktballetjes-, kaaskletskoppen-, quiches- & muffins-lucht ben je zeker ruim op tijd begonnen. Om aan een stuk door vervolgens het huis te poetsen en als een kip zonder kop rond te rennen. Daardoor voor de verandering op tijd voor douche, kleding, hakken, bling bling, make-up en nagellak. Alleen jammer dat je dan met al je culinaire hoogstandjes, gepimpt en wel in een blinkend gezellig huis staand het gevoel hebt alsof je een nacht hebt doorgehaald tegen de tijd dat je gasten komen. Dat de hele avond in een roes van vechten tegen de slaap aan je voorbij glijdt.
• Maak een lijstje met welke happen je hebt klaargemaakt en waar ze tijdelijk gestald zijn. Voorkomt dat je de dagen daarna allerlei hapjes, hele gerechten en weet ik veel wat voor amuses uit de koelkast / oven / dat ene achteraf kastje haalt. Of weken later, doordat je een vreemde geur achterna gaat en het desbetreffende etenswaar ondertussen beweegt.
• Vergeet het slot niet. De deur van het toilet half open laten als je alleen thuis bent is geen probleem. Als er bezoek is echter wel.
• Sluit ten alle tijden de wasmand hermetisch af. Schattig als de vader van een vriendin enthousiast het cadeautje van de hond aanpakt die zij trots tot op zijn schoot komt brengen. Net jammer als dat een uit de wasmand geviste string blijkt te zijn.
• Nog net niet zeggen dat wat je serveert niet te eten is. “Ik denk dat het niet gelukt is, het stelt niets voor, ik vond het tegen vallen qua smaak, het had er anders uit moeten zien, ik heb het even snel in elkaar geflanst, vorige keer was het lekkerder, het heeft een ranzige nasmaak....” Niet doen. Alleen denken. Glimlach en uitserveren. Mond dicht, ook na een compliment, zo moeilijk kan dat niet zijn.
• Oefenen hoe op cadeautjes te reageren. Nog zo’n tik. Ik weet me nooit een houding te geven als ik cadeautjes krijg. Het zweet breekt me al uit als ik cadeaupapier zie. Laat staan een cadeau aangeboden krijgen door een hele groep. Dat jij dan in het midden van de kring staat, alle ogen op je gericht als ware het een auditie bij Xfactor met 6 Gordons achter de jurytafel. Onmogelijk om echt spontaan en enthousiast te reageren, hoe blij je ook met de inhoud van het pakje bent.

Nog beter dan een lijstje maken om valkuilen te voorkomen is je eigen valkuilen te erkennen en herkennen. Het was geweldig gisteren. Iedereen zo bij elkaar. Ik houd ervan. Ik ben vandaag al begonnen met een hapjes-lijst-voor-het-eerst-volgende-feestje samen te stellen. En wat voor tafelversiering ik dan wil. Ik kan niet wachten.

Het minder-slimme-auto-acties lijstje

Een brokkenpiloot ben ik nooit geweest, echt niet. Slechts eenmaal had ik een aanrijding met een andere auto. Hij knalde op mij, wettelijk gezien was het niet eens mijn schuld. Mijn auto was het ook niet overigens (sorry papa). Het was een prettige aanrijding, hij reed in een gloednieuwe Porsche. Ik zeg maar zo, als je dan toch aangereden wordt, doe het dan met stijl.

In twee keer afrijden mijn rijbewijs gehaald, dat valt toch reuze mee? De eerste keer afrijden was ik zo zenuwachtig, het ging als in een roes van adrenaline aan mij voorbij. Ik herinner me slechts: zweet, trillen, ingreep van examinator door middel van vol in de ankers gaan en ruk aan het stuur waardoor plotsklaps op vluchtstrook. Als je iets doet, doe het dan goed. Glorieus en helemaal zakken dus.

Als oudste uit een gezin van drie had ik als eerste mijn rijbewijs. Heel handig voor het hele gezin: ik kon mijn broertjes brengen en halen als het nodig was. In het begin vond ik ieder ritje geweldig en mijn ouders waren er mee geholpen. Niet het hele gezin was er blij mee overigens. Mijn broertjes hebben maanden volgehouden achterin plaats te nemen, met gordels om en....brommerhelmen op. Minder leuk als je alle drie naar school gaat met de auto en je broertjes stappen behelmd uit.

Geen grote ongelukken zoals ik al schreef (klop af - nu ik dit schrijf). Ik was meer van de kleine schadetjes. Bij mij zat het meer in de hoek van “vergeten-de-handrem-erop-te-zetten” ongelukjes. Aangezien ik in mijn tweede blog stelde dat het leven leuker is als mensen eerlijk zijn over wat niet lukt of vreemd is en ik mijn lijstjes tik uit de doeken deed hier een nieuw lijstje:

Het minder-slimme-auto-acties lijstje:

• In het eerste jaar van rijbewijs maar liefst vijf maal van de weg gehaald door de politie om mijn leeftijd te checken. Nee, daar kon ik niets aan doen, maar echt goed voor mijn zelfvertrouwen was het niet.
• Auto van vader tegen tuinhek aan. Door schrik extra gas in plaats van rem. Gevolg? Auto van voor tot achter volledig open gescheurd. Sindsdien weet ik dat er een soort piepschuimachtige substanties in de deuren verwerkt zit. Overigens gaf ik op het schadeformulier aan dat tuinhek de schuldige was. Een week later belde de verzekeringsmaatschappij met de vraag of het om mijnheer of mevrouw tuinhek ging en of ik zijn / haar gegevens wilde geven. Wie is er dan dom?
• Een uur lang met de sleutel klikkend om auto van vader heen gelopen, die niet open ging. Wist ik veel dat je op de binnenspiegel moest richten. Ik had pas een week mijn rijbewijs en destijds keken die afstandsbedieningen heel erg nauw. Echt.
• Tijdens het kopen van parkeerkaartje een harde klap horen. Om kijken en zien dat er een auto tegen een andere auto is opgeknalt. Een auto waar niemand in zat. Om een paar minuten later te ontdekken dat het mijn moeders auto was (sorry mama)....handrem vergeten deel 1.
• Ooit een hele ventweg geblokkeerd, file, politie noem maar op. Auto geparkeerd, handrem vergeten deel 2. Auto naar achteren gereden, niemand kon nog voor of achteruit. Mede student keek uit het raam doordat er onophoudelijk getoeter klonk: “he, Bien, jij hebt toch een Smurfenblauwe Twingo?”....Vriend omgekocht met krat bier om auto weg te halen.
• Navigatiesysteem blind volgen om vervolgens in Haarlem aan te komen, terwijl de afspraak in Breda was. Zelfde straatnaam.
• Ooit heb ik zo’n acht taxichauffeurs verzameld en de ANWB laten komen, omdat ik mijn auto niet meer open ging. Afstandsbediening deed het niet en sleutel in slot werkte ook niet. Na een half uur en zo’n 30 toeschouwers rijker kwam ik er achter dat ik ook de sleutelbos van mijn moeder bij me had. Heel vreemd, haar autosleutel werkte niet op mijn auto. Niet zo dom als het klinkt, we hadden destijds alle twee een Renault.
• Er was een tijd dat ik rookte. Ik heb wel eens een peuk uit het raam gegooid (jong en onbezonnen). Dat slechte gedrag is afgestraft, geloof me. Als je op de snelweg rijdend in je achteruitkijkspiegel rookontwikkeling ziet omdat je achterbank aan het smeulen is, gooi je nooit meer een peuk uit het raam. Maatschappelijk verantwoord rijden vanaf dat moment, dat dan weer wel.

Dit is zelfs mij meer dan voldoende eerlijkheid. Zou ik het gehele lijstje hier noteren, wordt mijn rijbewijs nog ingenomen. Een ding weet ik zeker, ik hoef vast minder vaak de BOB te zijn na deze blog.

De dingen die niet slim, niet sexy, niet aardig zijn, maar oh zo fijn....

Douchen is een must, bij ruimte in tijd een lekker lang bad, lekker luchtje, body-lotion, met zorg uitgezochte kleren waar ik blij van word, bijpassende bling bling, gepoetste laarzen, sexy lingerie, mooie tas, gelakte nagels, altijd getrimd (ook in winter). Ik houd ervan. Ik word er blij van. Ik heb het nodig. Niet voor Mc D, maar voor mijzelf. Ik heb het nodig om lekker in m’n vel te zitten (of in mijn kleren zo u wilt). Juist op dagen dat ik me iets minder “geniet van de dag” voel pimp ik mijzelf extra, het is oppervlakkig maar het helpt.

Allemaal waar, geen woord gelogen of overdreven. Het mag gezegd, het klinkt netjes, verzorgd, sexy, meisjesachtig. Echter zoals ik in mijn lijstjes-meisje blog al schreef, het leven is leuker als we onze minder sexy gewoontes en gedachten delen. Voor degene die mij daardoor niet meer willen zien of volgen: het was mij een waar genoegen en....kun je nagaan wat je van anderen niet weet....

Lijstje: De dingen die niet slim, niet sexy, niet aardig zijn, maar oh zo fijn....

• Geen bh aan. Voor niemand verstandig. Klein wordt onzichtbaar en groot gaat hangen, maar de vrijheid die je dan voelt. (Mannen, ga maar eens autorijden zonder gordel om en je weet wat ik bedoel).
• Grote oma-onderbroeken. Een ieder die beweert dat een string lekker zit liegt, ook tegen haarzelf.
• Een boer laten als die dwars zit. Zachtjes, correct en onopvallend boeren lucht niet op. In tegendeel, soms krijg je extra lucht in plaats van ontluchting.
• Smakken. Sommig voedsel smaakt lekkerder als je met je mond open eet, dat is zelfs wetenschappelijk bewezen. Dat is dan ook het enige wat ik mis aan het niet meer in mijn eentje wonen.
• Ongezouten je mening geven. Bijvoorbeeld tegen de man in de rij voor je bij de kassa van AH, die je niet kent, maar die je humeur verpest met een azijnzuurgezicht.
• Lelijke grote zachte joggingbroek en sweater.
• Ugs. Ze zijn niet sexy. Ze zijn niet vrouwelijk. Ze zitten verrukkelijk. Als mijn voeten konden juichen......
• Croqs. Walgelijk lelijk. Compromis alleen in huis. Genot voor de moeilijke voeten onder ons.
• Handen wassen na toilet bezoek overslaan. Alleen koud waterkraan en je hebt het al zo koud.
• Febreze gebruiken, omdat je dat stinkende kledingstuk uit de wasmand plukt. Je hebt verder niets om aan trekken. Echt niet. Alleen dat kledingstuk voldoet vandaag.
• Asbakken & vuilniszak afstruinen (in eigen huis, dat dan weer wel) op zoek naar peukjes waar nog een hijs van te halen valt. Als ik dit zo schrijf realiseer ik me dat het een wonder is dat ik al 2 jaar niet meer rook.
• In het zwembad plonsen onder het mom van “even afkoelen” terwijl je in werkelijkheid het ranzige natte toilet ontwijkt.
• Pulken in neus. Vies, maar ja, als het dwars zit?
• Onderbroek tussen bips vandaan trekken.
• Hele vieze hap uit spugen.
• Mee praten of zwijgen als je het er niet mee eens bent. Omdat je niet altijd de energie hebt om de confrontatie aan te gaan.
• Opruimen voor het zicht (lees alles in kasten gooien).
• Zeggen dat je iets wel hebt gedaan terwijl je het niet hebt gedaan.
• Iets totaal overbodigs kopen en jezelf wijs maken dat je nog geld uitspaart ook, omdat het of nuttig, of in de aanbieding, of alles tegelijk.
• Internetten en / of tv-kijken terwijl je aan het bellen bent.
• Doorrijden nadat je een iniminischrammetje op andere auto hebt veroorzaakt. Moet die maar niet zo in de weg staan.
• Gezicht niet wassen en tanden niet poetsen voor het slapen gaan. Je lag in bed tv te kijken en hebt geen zin uit je half-slaap te komen en jezelf naar de badkamer te slepen.
• Hondenpoep laten liggen omdat je poepzakken op zijn, of geen handen vrij hebt door iPhone, sleutels, handtas, boodschappen....

Ook aan mijn “ik durf me kwetsbaar op te stellen” kant zit een grens. Als ik nog langer doorschrijf vindt niemand mij ooit nog slim, sexy, aardig, lief of vriendschapwaardig (of erger Mc D wil niet meer met me trouwen). Uitdaging: wie durft een toevoeging te geven op mijn lijstje De dingen die niet slim, niet sexy, niet aardig zijn, maar oh zo fijn....

Ik heb een stem.

Ik glimlach, dit is de dag,

waarop ik mee bepalen mag!

Te mogen stemmen wat ik wil,

maakt wel degelijk verschil!

Ik heb een mening, ik ben ben,

het is een voorrecht dus ik STEM!

Zwevende kiezer

Toegegeven, ik ben een zwevende kiezer. Altijd al geweest, zal ook altijd zo blijven. Ik hoef maar een commercial te zien, een reclame te lezen, iemand enthousiast te horen praten of ik ben om. Verkocht. Dan wil ik het ook. Probleem is, er zijn er zoveel en er komen zoveel nieuwe dat het ook voor mij soms niet bij te houden is. Ik ben, op een paar uitzonderingen na, ook totaal niet trouw. Ik swing. Van de een naar de ander en soms ook weer terug.

Tandpasta's, mascara's, schoonmaakmiddelen, wasmiddelen, kleding, koekjes, snoepjes, tijdschriften, sausjes, kaarsen, bodylotions, crèmes, lotions, reinigingsmiddelen, nagellakjes, frisdranken, yoghurtjes, fruitdrankjes, vitaminepillen, koekjes, ontbijtgranen, broodbeleg, tassen, potjes, flesjes, zakjes, chipjes, noem het op of ik val ervoor: nieuw, probeer uit.

De dames en heren van de reclamewereld smullen van mensen als ik: switch, switch, switch. Merken huiveren van mensen als ik: ik ga continu vreemd. Slechts enkele ben ik echt trouw (die vallen uiteraard onder het “favorieten lijstje”, zie blog “HET lijstjes-meisje).

Ik ben een zwevende kiezer en zal dat altijd blijven. Behalve als het gaat om mijn politieke keuze. Ik ben trouw, getrouwd en zal niet scheiden. Ik weet altijd wat ik wil, ik weet wat ik stem en zal blijven stemmen. Ook op de stemwijzer kom ik altijd op dezelfde partij uit. Met de paplepel ingegoten? Ja, dat kan best. Daarbij moet ik wel zeggen dat wij gestimuleerd werden tot nadenken, met de vrijheid te kiezen wat we zelf wilden. Maar de appel valt in dit geval niet ver van de boom. Op dit vlak zal ik nooit een zwevende kiezer worden. Nooit zal ik het laten om te stemmen. Het is een voorrecht, waar hard voor gevochten is. Wie een mening heeft stemt.

Wat koopgedrag betreft: ik kan niet wachten op het volgende nieuwe....op welk vlak dan ook. Vol verwachting klopt mijn hart: “misschien verandert dit product alles.” Heerlijk. Ja, wat dat betreft wil ik altijd blijven wat ik ben: een zwevende kiezer.

HET lijstjes-meisjes

Het lijstjes-meisje

Het is voor sommige mensen moeilijk tekortkomingen of vreemde gewoontes met anderen te delen. Jammer, vind ik; de wereld zou zoveel leuker zijn als we juist die kanten van onszelf zouden laten zien. Voor mij is niet de vraag “wil ik die kanten van mijzelf met anderen delen,” maar eerder “hoe verberg ik ze af en toe?” relevant.

Welke vreemde gewoonte te delen in deze blog? Lijstjes. Ik geef toe, ik ben verslaafd aan lijstjes. Ik ben HET lijstjes-meisje. Ik kan niet zonder. Ik voel me naakt zonder lijstjes. Het is een van mijn verslavingen en het is een blijvertje. In mijn blogs zullen regelmatig lijstjes terug te vinden zijn. Ik houd ervan, ik word er blij van.

Belangrijk bij het lijstjes gevoel is het doorstrepen, daar waar het lijstje zich ervoor leent, als iets volbracht is. Gebruik van lijstjes op computer en iPhone zijn heus vele malen efficiënter, maar geven veel minder geluksgevoel. Bovendien kon ik dan ook een aantal van mijn andere tiks niet meer naar behoren uitvoeren, dus al snel ben ik gestopt ze te digitaliseren. Bijbehorende tiks zijn bijvoorbeeld stapels notitieboekjes sparen in alle soorten en maten om de lijstjes in bij te houden. Ook ben ik dol op pennen, bij voorkeur vulpennen om daarmee zo netjes mogelijk in de boekjes te schrijven. Nieuwe boekjes geven een geluksgevoel. Met verschillende kleurtjes werken hoort zeker ook bij deze tik net als verschillende boekjes voor verschillende categorieën lijstjes.

Hoeveel lijstjes kun je maken? Veel, heel veel. Het zou gemakkelijker zijn als ik hier een lijstje zou noteren van de lijstjes die ik nooit heb gemaakt, maar zoveel minder leuk.

Hier een greep uit enkele van mijn lijstjes:

To Do vandaag > niets bijzonders, echter ga ik daar soms zover in dat ik op sommige dagen ook zaken als ‘douchen’ en ‘aankleden’ op schrijf, gewoon omdat het zo lekker is zaken door te kunnen strepen als ze volbracht zijn. Zo schrijf ik ook wel eens dingen op die ik al gedaan heb, om meteen lekker weg te kunnen gaan strepen als het lijstje gemaakt is.

Not to Do.

To Do musts.

To Do nice, maar geen haast.

To Do klusjes in huis lange termijn.

To Do klusjes in huis korte termijn.

To Do Bruiloft > veel subcategorieën uiteraard.

Hobby’s > ik voer ze niet uit, maar heb lijstjes met hobbyideeën, je weet nooit wanneer je er aan toe bent.

Verlanglijstje korte termijn.

Verlanglijstje lange termijn.

Verlanglijstje grote wensen.

Reizen die ik wil maken.

Waar word ik gelukkig van?

Waarom ik zoveel van Mc D (een van bijnamen van mijn lover) houd.

Waar ben ik blij mee?

Wat ging er goed vandaag?

Wat ging er niet goed vandaag?

Favorieten cosmetische producten.

Favorieten overig.

Te downloaden muziek.

Op welke vlakken kan ik mijzelf verbeteren?

Blog onderwerpen.

Relativerings-lijstje > belangrijk op momenten dat ik mijn “ik leef maar een keer en ik maak er iets heel moois van” gevoel even kwijt ben.

Citaten.

Internetsites.

Bijnamen van mij.

Bijnamen van Mc D.

Bijnamen Twister (vorig hondje).

Bijnamen Oggi (onze pup).

Boeken die ik nog wil lezen.

Boeken die ik gelezen heb.

Films die ik nog wil zien.

Films die ik gezien heb.

Websites die ik geclaimd heb.

Mooiste momenten.

Verdrietigste momenten.

Uit te proberen producten.

Ideeën.

Goede voornemens.

Sportschema.

Lievelingseten.

Lievelingsdrankjes.

Wat ik niet lust.

Lekkerste glutenvrije producten.

Vieze glutenvrije producten.

Dromen.

Wat ik wil bereiken.

Onderwerpen waar ik me in wil verdiepen.

Studies.

Exen > nee, is niet heel lang!

Zoenexen > verschil met bovenstaande klein hoor!

Out of te box brainstorm ideetjes.

Wat ik zou doen als ik heel veel geld zou winnen.

Boek ideeën.

Mensen die ik inspirerend vind.

Mensen die ik stom vind.

Gebruiksaanwijzing van mijzelf.

Gebruiksaanwijzing Oggi.

Lijstjes lijstje.

Al schrijvende merk ik dat ik pagina’s zou kunnen vullen met de lijstjes die ik maak. Het aller liefste maakte ik nu subcategorieën met mijn vulpen, in verschillende kleurtjes. Ik ga je er niet mee vermoeien, maar heb ik gelijk of niet? Het is een verslaving, het is een beetje een tik. Daarom denk ik dat ik recht heb op de titel Miss HET lijstjes-meisje, toch?